Νοσοκομείο

Όσα μου έμαθε η σύντομη και (σχεδόν) αναίμακτη παραμονή μου στο νοσοκομείο αυτή την εβδομάδα:

• Όσα ακούς ότι θα αντιμετωπίσεις πριν μπεις στο νοσοκομείο είναι πάντα πιο εξωραϊσμένα από την πραγματικότητα. Δεν συμβαίνει για να σε καθησυχάσουν. Συμβαίνει γιατι όσοι τα πέρασαν και σου τα διηγούνται τα έχουν κι εκείνοι απωθήσει.
• Το στάτο των ορών είναι βαρύ, και αν μεταφέρει δύο αντιβιώσεις είναι ακόμη βαρύτερο. Σε αυτό δεν βοηθά το γεγονός ότι ανάμεσα στο χώρο του δωματίου και στην τουαλέτα έχει κάτι-σαν-σκαλάκι.
• Όταν έχεις ορό στο χέρι, είναι σχεδόν αδύνατο να διαβάσεις βιβλίο
• Όταν έχεις ορό στο χέρι, είναι σχεδόν αδύνατο να διαβάσεις περιοδικό.
• Συνεπώς αναγκάζεσαι να διαπιστώσεις ότι η ελληνική τηλεόραση είναι συναρπαστικότερη όταν είναι κλειστή.
• Όλα δείχνουν πιο τρομακτικά ή πιο αηδιαστικά από ότι είναι: η παροχέτευση, τα ράμματα, ακόμα και η πάπια.
• Μετά τη γενική αναισθησία αισθάνεσαι ένα απερίγραπτο, διαπεραστικό ρίγος.
• Ακόμη κι αν ποτέ, πουθενά δεν εμπιστεύθηκες κανέναν, τώρα πρέπει να κάνεις ένα μεγάλο άλμα πίστης και να αποθέσεις την τύχη σου στο γιατρό που με προσοχή επέλεξες. Με δύναμη.
• Το σώμα σου είναι ασύλληπτα πιο ανθεκτικό από όσο νομίζεις.
• Πουθενά αλλού μια γλάστρα με λουλούδια δεν μπορεί να προκαλέσει τόση συγκίνηση.
• Πουθενά αλλού ένα μήνυμα στο κινητό δεν μπορεί να προκαλέσει τόση συγκίνηση.
• Πουθενά αλλού ένα επείγον email για δουλειά δεν μπορεί να είναι τόσο χαλαρωτικό.
• Η πρίζα για φόρτιση κινητών βρίσκεται σε σημείο που κανείς ασθενής δεν μπορεί να την προσεγγίσει χωρίς να ματώσει η πεταλούδα, χωρίς να σπάσει κάποιο ράμμα.
• Αν έχεις «συγκάτοικο», μαθαινεις για αυτόν τις πιο μύχιες σκέψεις και τους πιο κρυφούς φόβους του.
• Εκείνος μαθαίνει για σένα ότι μπορεί να βάλεις τα κλάματα τρώγοντας μία φρυγανιά με μέλι. Με το ένα χέρι.
• Είναι σημαντικό οι βραδινές νοσοκόμες να είναι λιγο πιο συμπονετικές.
• Στο χειρουργείο, σε δένουν πριν αποκοιμηθείς.
• Κατά τη διάρκεια της επέμβασης, οι χειρουργοί και όσοι τους πλαισιώνουν φοράνε χρωματιστά σκουφάκια με σχέδια, σαν υφάσματα από τα μαγιώ των σέρφερ. Ο δικός μου γιατρός φορούσε ένα με μπλε καρχαρίες.
• Στο νοσοκομείο, δεν πρέπει να βιάζεσαι για τίποτα. Όλα αργούν, ή έτσι σου φαίνεται. Η ανάνηψη, η αλλαγή σεντονιών, το επισκεπτήριο, η ανάρρωση. Όλα θέλουν υπομονή. Είμαι πλέον πεπεισμένη πως γι’ αυτό στα αγγλικά ο ασθενής λέγεται patient.
• Αν και όλα φαίνονται απειλητικά, κανείς δεν είναι εκεί για να σε εγκαλέσει, κανείς δεν είναι εκεί για να σε βασανίσει, για να σε κάνει να υποφέρεις. Όλοι είναι με το μέρος σου, κι ας μην σου φαίνεται.
• Και αυτό τελειώνει. Είναι περαστικό. Κι εσύ είσαι πιο δυνατός από όσο ήσουν όταν μπήκες, τρέμοντας από το φόβο. Γι΄αυτό όλοι σου λένε «σιδερένια». Γιατί είσαι.

Advertisement