Σκοτεινό Κεφάλαιο

Το 2008, σε μία βόλτα σε ένα πάρκο του Μπέλφαστ, η Winnie M Li, δέχτηκε βίαιη επίθεση από έναν 15χρονο Ιρλανδό. Ο βιασμός της 29χρονης Αμερικανίδας, η οποία βρισκόταν σε επίσκεψη στην πόλη για επαγγελματικούς λόγους, συγκλόνισε την κοινή γνώμη, ενώ η ίδια χρειάστηκε χρόνια ενταντικής προσπάθειας προκειμένου να ξεπεράσει το τραύμα. Φέτος, εννέα χρόνια αργότερα, η Winnie M Li χρησιμοποιεί μερικώς τη μυθοπλασία για να αφηγηθεί την εμπειρία αυτή, να αφυπνίσει, να ενημερώσει, και, εν τέλει, να επιχειρήσει να θεραπευτεί.

Το Dark Chapter κυκλοφόρησε τον περασμένο μήνα από τις εκδόσεις Legend Press και το διάβασα εντός διημέρου. Το εξώφυλλο με παρέσυρε: νόμιζα πως είχα στα χέρια μου ένα αστυνομικό μυθιστόρημα, ενώ η αληθινή ιστορία της Winnie M Li, την οποία είχα κάποτε παρακολουθήσει στον Τύπο, με είχε προκαταλάβει –  περίμενα ένα υπαρξιακό ανάγνωσμα ενδοσκόπησης και εκμυστήρευσης. Το βιβλίο δεν ήταν τίποτα από τα δύο.

Στο Dark Chapter οι αφηγητές είναι δύο: η Vivian, Αμερικανίδα κινεζικής καταγωγής εργαζόμενη στην κινηματογραφική βιομηχανία, όπως ακριβώς και η συγγραφέας, και ο Johnny, ένας έφηβος Ιρλανδός Τσιγγάνος, του οποίου οι καταβολές αλλά και η ηλικία δεν στέκονται καλοί σύμμαχοι. Η αφήγηση εναλλάσσεται μεταξύ των δύο ηρώων, άλλες φορές μακροσκελέστερη για τον έναν, άλλες για τον άλλον, κάποιες στιγμές ως απλή, κοφτή στιχομυθία. Η πρωτοεμφανιζόμενη Winnie M Li δίνει στο θύμα τη φωνή με την αξιοπρέπεια που του αξίζει, ξεγυμνώνει το τραύμα, τη βίαιη εισβολή, την αγωνία, την εσωτερική μετάλλαξη. Ταυτόχρονα, η Li δίνει λόγο και στο θύτη, σε μία προσπάθεια να καταλάβει, ακόμα και μερικώς να δικαιολογήσει – ίσως και να συγχωρέσει – την ακραία αποτρόπαιη πράξη του.

Το βιβλίο δεν είναι αστυνομικό μυθιστόρημα, αν και το τελευταίο μέρος του θα μπορούσε να θεωρηθεί δικαστικό δράμα, και σίγουρα δεν είναι ένα καταθλιπτικό χρονικό ενός βιασμού. Γραμμένο με την πλήρη επίγνωση της σοβαρότητας του θέματός του, αλλά απαγκιστρωμένο από τις κοινοτοπίες άλλων παρεμφερών μυθιστορημάτων και ταινιών, το Dark Chapter αποτελεί ένα εξαιρετικό χρονικό μίας εμπειρίας την οποία πολλές γυναίκες βιώνουν αλλά λίγες επικοινωνούν και μοιράζονται.

Η Winnie M Li, ακτιβίστρια πλέον υπέρ της ευαισθητοποίησης επί θεμάτων σεξουαλικής βίας και διαχείρισης σχετικών τραυμάτων, αρθρογραφεί επί του θέματος σε μεγάλα δίκτυα όπως το Australian Broadcasting Corporation, τον Independent, και το TIME, ενώ κείμενά της όπως αυτό, το οποίο συνέγραψε με αφορμή ένα περιστατικό στο Πανεπιστήμιο του Stanford, τολμούν να αγγίξουν ζητήματα όπως η δημόσια εικόνα του θύτη σε περιπτώσεις βιασμών. Φυσικά, το εν λόγω άρθρο έγινε viral. H Li εκπονεί επίσης διδακτορική διατριβή στο London School of Economcs με θέμα τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης ως τρόποι αυτο-αναφοράς και ανάκτησης υποκειμενικότητας για τους επιζώντες βιασμού.

Το Dark Chapter δεν θα μπορούσε να είναι ευχάριστο, αλλά παραμένει ένα εξαιρετικά καλογραμμένο βιβλίο για ένα θέμα δυστυχώς απολύτως επίκαιρο.

Να το διαβάσετε.