26 σύντομα πλην όμως ακραία διηγήματα. 26 δυστοπικές ιστορίες για έναν κόσμο που καταρρέει, ιστορίες με όξινη βροχή, κτίρια που καταρρέουν, αλλά, κυρίως, 26 ολόκληρες ιστορίες για την πατρότητα και για τα ταμπού που τη βασανίζουν. 26 ιστορίες για τερατόμορφα μωρά, για εκτρώματα της φύσης, για ενδοοικογενειακές απειλές.
To Cataclysm Baby είναι το δεύτερο βιβλίο του 32χρονου Αμερικανού Matt Bell. Κι αν η πρώτη του συλλογή διηγημάτων How They Were Found χαρακτηρίστηκε ως πρωτότυπη, στο Cataclysm Baby ο Bell ξεπερνά κάθε απαιτητική προσδοκία.
Σε έναν κόσμο που μοιάζει βγαλμένος από τα σκοτεινότερα σενάρια της Αποκάλυψης, ο Bell αγγίζει (ή μάλλον αγκαλιάζει σφιχτά) ένα από τα τελευταία και πλέον φλέγοντα κοινωνικά ταμπού: την πατρότητα και την πατρική αγάπη. Οι 26 πατεράδες των διηγημάτων του Bell γίνονται θύματα της στυγνής εκδίκησης των ανήλικων παιδιών τους, οδηγούνται με δόλο σε έναν βέβαιο πνιγμό, ξεχνούν τα ονόματα και τα πρόσωπα των παιδιών τους. Οι 26 πατεράδες του Cataclysm Baby βρίσκονται παρόντες στη γέννηση των παραμορφωμένων μωρών τους, γεμίζουν τα χέρια τους με παιδικό αίμα, σκοτώνουν, σκοτώνονται.
Με γραφή που θυμίζει Φώκνερ και με σαφείς βιβλικές αναφορές, με ρυθμό σχεδόν ποιητικό αλλά με θέματα που κόβουν σαν καλοακονισμένο μαχαίρι, ο Matt Bell παρασύρει τον αναγνώστη σε έναν κόσμο εφιαλτικό, βγαλμένο γεμάτο εικόνες ανατριχιαστικές και αποτρόπαιες. Το Cataclysm Baby είναι ένα ανάγνωσμα βίαιο, διεστραμμένο κι εφιαλτικό. Είναι ένα πολύ ιδιαίτερο βιβλίο.
Το βιβλίο, το οποίο κυκλοφορεί την Κυριακή, 15 Απριλίου, σε πέντε ημέρες από σήμερα, εκδίδεται από τον εναλλακτικό εκδοτικό οίκο Mud Luscious Press (εκτός από έντυπη, και σε ηλεκτρονική DRM-free μορφή). Ανακάλυψα το βιβλίο τυχαία, πριν από περίπου ένα μήνα, χαζεύοντας νέες κυκλοφορίες στο διαδίκτυο. Μου φάνηκε εξαιρετικά ενδιαφέρον και διαφορετικό, κι έστειλα ένα email στο Mud Luscious Press ζητώντας ένα αντίτυπο. Ο εκδοτικός οίκος μου απέστειλε το βιβλίο εντός δύο ωρών. Πέρασα όλη εκείνη τη νύχτα διαβάζοντας.
Βρήκα το Cataclysm Baby μυστηριωδώς όμορφο, λυρικό και πολύ, εξοργιστικά προκλητικό. Τα διηγήματα του Matt Bell, με τίτλους αλφαβητικούς σύμφωνα με τα ονόματα των παιδιών αλλά και ταυτόχρονες βιβλικές αναφορές, με γέμισαν γκροτέσκες εικόνες κι αλληγορικούς εφιάλτες – με γέμισαν σκέψεις που ούτε εγώ είχα ποτέ παραδεχτεί ότι περνούσαν από το νου μου.
Κάποτε ο Στίβεν Κινγκ είχε πει ότι γράφει ιστορίες για το φόβο που μας παγώνει το αίμα τα κλάσματα εκείνα του δευτερολέπτου πριν κοιτάξουμε κάτω από το κρεβάτι μας. Ο Matt Bell γράφει λυρικές ιστορίες για όλα αυτά τα ασύλληπτα, τα ανομολόγητα, για το μεγαλύτερο εναπομείναν ταμπού της δυτικής κοινωνίας: την άνευ όρων αγάπη που δένει ένα γονιό με τα παιδιά του.
Όχι Rosemary’s Baby. Cataclysm Baby.