Δεν ήμουν εκεί. Ήταν, όμως, αρκετοί φίλοι, τόσο στο κοινό όσο κι επί σκηνής. Θα ήθελα πολύ να είχα ακούσει τη Μαρία Ξυλούρη να διαβάζει – ολίγον αγχωμένη, φαντάζομαι – ένα απόσπασμα από το επερχόμενο βιβλίο της, Πώς Τελειώνει ο Κόσμος. Να είχα άποψη για το εάν και κατά πόσον η ανάγνωση του Γιάννη Παλαβού δεν στάθηκε στο ύψος του εξαιρετικού διηγήματός του, Γέροι Άνθρωποι, όπως ο ίδιος διατείνεται. Να γνωρίσω τα υπόλοιπα παιδιά που συμμετείχαν. Δυστυχώς έλειπα μακριά.
Ήταν, όμως, εκεί η Λίλα Τζαμούση με τη φωτογραφική της μηχανή. Σήμερα μου έστειλε τις φωτογραφίες της – μερικές από το πάνελ της ανάγνωσης και κάποιες από τη συζήτηση περί κόμιξ η οποία ακολούθησε. Τις παραθέτω με ετεροχρονισμένη ζήλεια, και την ευχαριστώ πολύ.
Ειδική μνεία και συγχαρητήρια στους βραβευθέντες Θοδωρή Ρακόπουλο, Δημήτρη Τανούδη, και, βέβαια, στη φίλη Μαρία Ξυλούρη.
Μαρία, δεν έχω διαβάσει (ακόμη!) το Rewind, αλλά σε διαβεβαιώ ότι καλοπερνάει στο ράφι μου ανάμεσα στον Auster και τον Wallace. Είναι η αλήθεια. Το ζεσταίνουν εκατέρωθεν, μέχρι να δεήσω να το μετακινήσω.
Don't Ever Read Me 
Χαχ, φοβάμαι ότι ανάμεσα στους δύο ογκόλιθους το βιβλίο μου θα γίνει χαλκομανία (εύκολα), αλλά σε ευχαριστώ που φρόντισες να έχει καλή παρέα. 😛
Μόλις ενημερώθηκα ότι το πάνελ αυτό είχε κι άλλη επιτυχία πέρα από εσένα – ο Ανέστης Μελιδώνης είναι υποψήφιος στα κρατικά βραβεία λογοτεχνίας ως προτοεμφανιζόμενος (πρώτη χρονιά θεσπίζεται το εν λόγω βραβείο). Εύγε!
Ω ναι! Μαζί με τον Θοδωρή Ρακόπουλο (εκ των τριών διακριθέντων του Φεστιβάλ) και με τον Μιχάλη Γεννάρη. Κι είναι μόλις 25 χρόνων. Διπλό το εύγε. 🙂
Μπρρρρρ…. χιονίζει στο blog σου βρε!
Στην τελευταία φωτογραφία ο Πέτρος, η Βασιλεία και ο Γιάννης μάλλον είναι τιμωρία… :Ρ
Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει τον -πρωτάκουστο για μένα- ρόλο της «αντιπροσώπου ποιήτριας» σε ένα πάνελ;
Η κοπέλα είχε παλιότερα αντιπροσωπεία ανταλλακτικών (τσιμούχες κλπ), αλλά τώρα με το Μνημόνιο κόπηκαν αυτά. Όμορφη πάντως. Κι αν η κολλητή της, η ποιήτρια Ναταλία Κατσού, είναι στο Λονδίνο, ε, μέχρι να γίνουμε όλοι σαν τον Mr. Data και να μπορούμε να τηλεμεταφερόμαστε, κάποιος πρέπει να πάει στη θέση της να διαβάσει.
Πολύ εριστικός είσαι, μεγάλε. Μήπως χρειάζεσαι αλλαγή τσιμούχας;
Αντιπαρερχόμενος την εξόχως σεξιστική αναφορά σου, αντιλαμβάνομαι ότι η κοπέλα πλέον διατηρεί αντιπροσωπεία ποιητών και της εύχομαι σύντομα να μπορεί να δηλώνει αποκλειστικός αντιπρόσωπος στην Ελλάδα του Τ.Σ. Έλιοτ ή έστω του Γέητς.
Ο Παλαβός την κόρταρε πάντως. Τρού στόρι.
Αν η αναφορά στη λέξη τσιμούχα σου φαίνεται σεξιστική, αναρωτιέμαι τι σου συμβαίνει όταν ακούς τη λέξη σαλαμάστρα.
Χμ… Επειδή βλέπω ότι η διατύπωση είναι ίσως παρεξηγήσιμη, η Ναταλία Κατσού ζει στο Λονδίνο και δεν κατάφερε να έρθει στην Ελλάδα για το Φεστιβάλ. Η αντιπρόσωπος (δυστυχώς δεν θυμάμαι το όνομά της) είναι απλώς μια φίλη της που ήρθε για να διαβάσει τα ποιήματά της εκ μέρους της – δεν συμμετείχε στη συζήτηση, δεν μίλησε εξ ονόματος κανενός, απλώς διάβασε, αυτό όλο κι όλο. Η Ναταλία συνδέθηκε διαδικτυακά με το Φεστιβάλ κι έτσι μπορέσαμε να ακούσουμε και μερικά πράγματα κι από την ίδια. Προσπάθεια να είναι με κάποιο τρόπο παρούσα και μια ποιήτρια που είχε προσκληθεί αλλά για τον χι, ψι λόγο δεν μπορούσε να έρθει ήταν.