Είχε να μου συμβεί από τον περασμένο Σεπτέμβριο, όταν περιφερόμουν αδίκως από βιβλιοπωλείο σε βιβλιοπωλείο αναζητώντας ένα αντίτυπο των Διορθώσεων του Jonathan Franzen.
Πριν από περίπου ένα μήνα διάβασα μία συνέντευξη του Ηλία Μαγκλίνη. Μου φάνηκε σεμνός, πολύ ενδιαφέρων και διαφορετικός, ανά διαστήματα τον διαβάζω και στην Καθημερινή, κάτι μου έκανε κλικ και είπα να διαβάσω την Ανάκριση.
Για λίγες μέρες το είχα ξεχάσει, μέχρι που μία ενημερωμένη φίλη με ρώτησε τόσο απότομα που σχεδόν τρόμαξα: «Έχεις διαβάσει την Ανάκριση του Μαγκλίνη;!» «Όχι» «Να τη διαβάσεις. Είναι μικρή και ανατριχιαστική, όπως όλα αυτά που σου αρέσουν».
Αυτό ήταν. Το βιβλίο, καθώς φαίνεται, είναι σύντομο (καλό αυτό) και ανατριχιαστικό (πολύ καλό αυτό, ό,τι κι αν σημαίνει). Την ίδια ημέρα, επιστρέφοντας από το γραφείο, πήγα στον Ελευθερουδάκη της Πανεπιστημίου: «Έχετε την Ανάκριση του Μαγκλίνη;» «Μισό λεπτό… Όχι, λυπάμαι, τελείωσε»
Παπασωτηρίου, στην Πανεπιστημίου πάλι: «Έχετε την Ανάκριση του Μαγκλίνη;» «Μισό λεπτό… Όχι, τελείωσε»
Πολιτεία, στην Ασκληπιού: «Έχετε την Ανάκριση του Μαγκλίνη;» «Όχι, τελείωσε»
Πρωτοπορία, στα Εξάρχεια: Μία από τα ίδια.
Λίγες εβδομάδες μετά ξαναπέρασα. Τίποτα. Τζίφος.
Μάλιστα. Ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε το 2008 είναι εξαντλημένο στα μεγαλύτερα κεντρικά βιβλιοπωλεία της πρωτεύουσας. Ένα βιβλίο Έλληνα συγγραφέα. Δεν ήξερα αν έπρεπε να εκνευριστώ ή να χαρώ. Εντάξει, είχα διαβάσει από ‘δω κι από ‘κει ότι η Ανάκριση ήταν το εκδοτικό γεγονός του φθινοπώρου του 2008, αλλά εντάξει, έκτοτε έχουν περάσει και δυόμιση χρόνια, έτσι δεν είναι;
Ένα Σάββατο μεσημέρι βρέθηκα στην Κόρινθο. Μπήκα σε κεντρικό βιβλιοπωλείο της πόλης και λέω, τι στο καλό, θα το βρω. «Έχετε την Ανάκριση του Μαγκλίνη;» «Όχι, μόλις μας τελείωσε».
Στο μυαλό μου η Ανάκριση του Μαγκλίνη είχε αρχίσει να λαμβάνει μυθικές διαστάσεις. Σα να λέμε η Δίκη του Κάφκα, στο ελληνικότερον. Καμία σημασία δεν είχε αν το βιβλίο είναι πράγματι καλό, αν όσοι το απέκτησαν το εκτίμησαν, καμία σημασία δεν είχαν όλα αυτά. Απλά έπρεπε να το βρω.
Σήμερα μπήκα σε άλλα δύο συνοικιακά βιβλιοπωλεία. Η αποτυχία παταγώδης. Μα, τι γίνεται;
Κατακλείδα 01: Έχω μπει σε 7 συνολικά βιβλιοπωλεία – σε κάποια από αυτά πάνω από μία φορές – και ακόμα δεν έχω καταφέρει να βρω την θρυλική Ανάκριση του Μαγκλίνη. Πολύ φοβάμαι ότι σε λίγες μέρες θα αρχίσω να τη βλέπω στον ύπνο μου (και θα ξυπνάω ιδρωμένη μονολογώντας «Έχετε την Ανάκριση του Μαγκλίνη, την Ανάκριση του Μαγκλίνη… την Ανάκριση του Μαγκλίνη…;»
Κατακλείδα 02: Όποιος /όποια διαβάζει αυτό το ποστάκι και έχει το βιβλίο, παρακαλώ να μου το δανείσει. Υπόσχομαι ότι θα το επιστρέψω σε άριστη κατάσταση. Ευχαριστώ.
Κατακλείδα 03: Κύριε Μαγκλίνη, σε περίπτωση που δεν έχετε ιδέα, σας ενημερώνω ότι α) το βιβλίο σας έχει εξαντληθεί από την κεντρική Αθήνα και όχι μόνο, και β) υπάρχει εκεί έξω κάποιος που το ψάχνει απεγνωσμένα. Είμαι σίγουρη ότι ούτε καν σας περνάει από το μυαλό.
Don't Ever Read Me 
Αγιάτη σου το δανείζω εγώ ευχαρίστως. Και στέλνω το κείμενο και στον συγγραφέα. 🙂
Αν έλεγες οτι κοίταξες μόνο στον Ελευθερουδάκη δεν θα μου έκανε καμία εντύπωση. Το αξιοσημείωτο σε αυτή την περίπτωση είναι οτι δεν το βρήκες στην Πολιτεία, το πιο ενημερωμένο βιβλιοπωλείο της Αθήνας. Βλέποντας όμως ότι πρόκειται για βιβλίο του Κέδρου, κατάλαβα ότι μάλλον δεν φταίνε τα βιβλιοπωλεία. Δυστυχώς ο Κέδρος τον τελευταίο καιρό βρίσκεται σε άσχημη κατάσταση, με απλήρωτο προσωπικό το οποίο έχει πάει σε άλλους εκδότες, και αδυναμία να εκπληρώσει ακόμα και βασικές υποχρεώσεις. Η εκδότρια, μετά από μια σύντομη και ανέλπιστη καριέρα στο ψηφοδέλτιο των οικολόγων στις προηγούμενες εκλογές, έχει επιστρέψει στο γραφείο, και προσπαθεί να μαζέψει τα αμάζευτα… Άρα το πιο πιθανό, είναι να έχει έχει εξαντληθεί η έκδοση και ο Κέδρος να μην έχει προχωρήσει σε ανατύπωση.
Ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον. Ελπίζω μετά από τέτοια αγωνία και προσδοκία να μην σας φανεί ελάχιστα ανατριχιαστικό, δηλαδή ανώδυνο. Πάντως, σύντομο είναι.
Ήμουν έτοιμος να προτείνω να σας στείλω ένα αντίτυπο (μετά από τέτοια έρευνα, το αξίζετε και με το παραπάνω), αλλά πρόλαβε η Μαρία Ξυλούρη.
Και πάλι, ευχαριστώ πολύ.
Ηλίας Μαγκλίνης
Μήπως πρέπει να αρχίσω να ανησυχώ που το έχω εδώ και κάποιο καιρό δανίσει σε μια φίλη; Πρόκειται για ένα πολύ καλογραμμένο βιβλίο, το διάβασα το φθινόπωρο που μας πέρασε και ενθουσιάστηκα. Συνέχισε την αναζήτηση όπως και δήποτε, θα ανταμειφθείς!
Εδώ το λινκ για την δική μου σχετική με το βιβλίο ανάρτηση http://no14me.blogspot.com/2010/11/blog-post_26.html
δανείσει προφανώς… με γιώτα μοιάζει περισσότερο με χαρίσει..
Αγαπητή Αγιάτη,
Σας ευχαριστώ για το θερμό ενδιαφέρον για τη νουβέλα του Ηλία Μαγκλίνη, Η ανάκριση.
Θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι το βιβλίο είναι διαθέσιμο. Κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία η 2η έκδοσή του.
Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι θα το βρείτε στα κεντρικά βιβλιοπωλεία της Αθήνας. Για ευνόητους λόγους και για να μην αποκλείσω κάποιο βιβλιοπωλείο, δεν μπορώ να σας αναφέρω συγκεκριμένα καταστήματα.
Σε κάθε περίπτωση, αν συναντήσετε οποιαδήποτε δυσκολία, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.
Φιλικά,
———————————–
Έλλη Λαψάτη
Γραφείο Τύπου
Εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ
Γ. Γενναδίου 3, Αθήνα 106 78
Τ: 210 3809712 (εσωτ. 110)
F: 210 3302655
E: pr@kedros.gr
Κυρία Λαψάτη,
ευχαριστώ για το σχόλιο. Κρατάω μία επιφύλαξη, καθώς έχει περάσει μία εβδομάδα από την τελευταία φορά που ρώτησα στα 3 πρώτα βιβλιοπωλεία που αναφέρω. Ίσως εν τω μεταξύ να προμηθεύτηκαν αντίτυπα. Τα περιφερειακά που ρώτησα, όμως, μέχρι χτες δεν το είχαν
Την καλησπέρα μου.